Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

"11 λόγοι να ερωτευτείς κάποιον ή κάποιαν που διαβάζει"


23 Απριλίου σήμερα...Δηλαδή...κάτι σαν του Αγίου Βαλεντίνου για τους βιβλιόφιλους...Ε, τότε λάβετε αυτό και καλό βράδυ!
11 λόγοι να ερωτευτείς κάποιον ή κάποιαν που διαβάζει

1. Γιατί δεν του αρέσει να παίζει παιχνίδια.
Γιατί δεν νιώθει την ανάγκη να υποδυθεί κανέναν χαρακτήρα- τους έχει όλους στα βιβλία του. Γιατί πιστεύει τον Oscar Wilde όταν λέει «Να είσαι ο εαυτός σου. Όλες οι άλλες θέσεις είναι πιασμένες». Θα σου μιλήσει ευθέως και θα σου πει την αλήθεια κατάμουτρα. Και όποιος αντέξει.
2. Γιατί πιστεύει στις δεύτερες ευκαιρίες.
Ο βιβλιόφιλος ξέρει πως όλα έχουν αρχή και τέλος και πως τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Πιστεύει, όμως, στα sequels και στις δεύτερες ευκαιρίες. Ακόμα και αν μια ιστορία τελειώσει, μπορεί να ξεκινήσει μια καινούρια με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ξέρει πως κανένας ήρωας δεν είναι τέλειος και οι ατέλειές του είναι αυτές που τον κάνουν μοναδικό. Μαζί του μπορείς να κάνεις λάθη και να βρεις τη συγχώρεση που ψάχνεις.
3. Γιατί μαζί του μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.
Ο βιβλιόφιλος ξέρει πως ο άνθρωπος εξελίσσεται όσο περνάει ο καιρός και δεν τον ενοχλεί αν δεν είσαι ακόμα όσα ονειρευόσουν να γίνεις. Ξέρει να περιμένει και σε προκαλεί να τολμήσεις όσα φοβάσαι για να γίνεις ο ήρωας που ονειρεύεσαι.
4. Γιατί μαζί του μαθαίνεις καινούρια πράγματα..
Πάντα θα έχει να σου πει μια ιστορία που δεν έχεις ξανακούσει, μια ιστορία που διάβασε, μια ιστορία που αγάπησε ή που μίσησε. Πάντα θα ακούσεις κάτι καινούριο και ποτέ δε θα σε αφήσει να βαρεθείς. Πιστεύει πως το σύμπαν δεν είναι φτιαγμένο από άτομα αλλά από πολλές πολλές μικρές ιστορίες. Πίστεψέ το και συ.
5. Γιατί ξέρει να ονειρεύεται.
Προσπαθεί να κάνει τη ζωή του να μοιάζει κάθε μέρα και λίγο περισσότερο με το αγαπημένο του βιβλίο. Ας ελπίσουμε μόνο πως αυτό δεν είναι δράμα και πως έχει happy ending. Αλλιώς το δράμα θα το ζήσετε παρέα.
6. Γιατί ξέρεις πώς να τον κάνεις ευτυχισμένο.
Έχει γενέθλια, γιορτή, περνάει δύσκολα; Είναι εύκολο να τον ευχαριστήσεις. Ένα βιβλίο πάντα θα του φτιάξει το κέφι και θα νιώσει πως τον καταλαβαίνεις περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Γι’αυτόν τα λόγια είναι αγάπη. Έτσι απλά.
7. Γιατί μαζί του μπορείς να συζητήσεις.
Όχι, δεν ζητάμε όλοι από το ταίρι μας τα ίδια πράγματα-ευτυχώς. Κάποιοι από μας, όμως, θέλουμε να μπορούμε να συζητάμε με τον άλλο και αυτό δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ερωτικό από μια καλή συζήτηση. Ποτέ μην υποτιμάς τη σαγηνευτική δύναμη ενός καλού λεξιλογίου- μπορεί να κάνει τον άλλο να βγει από τα ρούχα του, με την καλή έννοια.
8. Γιατί είναι ο μόνος που θα προσπαθήσει να σε «διαβάσει».
Είναι τόσα πολλά αυτά που θες να πεις αλλά δεν τα λες, είναι τόση μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στο σκληρό και ανθεκτικό χαρακτήρα που θες να παρουσιάζεις από το ευάλωτο μικρό παιδί που έχεις μέσα σου. Ο βιβλιόφιλος είναι αυτός που θα θελήσει να ψάξει πέρα από την επιφάνεια, είναι αυτός που θα θελήσει να σε «διαβάσει» και να λύσει το μυστήριο. Του αρέσουν τα δύσκολα και δε φοβάται να σε γνωρίσει πραγματικά ούτε να σε αφήσει να γνωρίσεις εκείνον. Είναι αυτός που θα βουτήξει στα πιο σκοτεινά μέρη της ψυχής σου και θα βάλει τους δαίμονές σας να παίξουν παρεούλα.
9. Γιατί είναι αξιολάτρευτος.
Γιατί είναι αυτός που θα συγκλονιστεί από τη χαρά του όταν βρει το βιβλίο που έψαχνε για τόσο καιρό ή όταν ανακαλύψει ένα άγνωστο βιβλίο κάποιου αγαπημένου του συγγραφέα. Και θα κάνει σαν μικρό παιδί (δε λέω «με την καλή έννοια», γιατί για μένα μόνο αυτή υπάρχει).
10. Γιατί δεν θα αγκιστρωθεί πάνω σου.
Του αρέσει να έχει χρόνο για τον εαυτό του, αγαπάει τη μοναξιά. Δε θα αγκιστρωθεί πάνω σου, δε θα σε κάνει να νιώσεις πως πνίγεσαι, θα σου αφήσει το χώρο που χρειάζεσαι για να αναπνεύσεις. Μπορεί να μην είσαι το κέντρο του σύμπαντός του αλλά- πίστεψέ με- θα είναι για καλό.
11. Γιατί δεν είναι του φαίνεσθαι.
Όταν διαβάζεις, δεν ερωτεύεσαι τον ήρωα για την εξωτερική του εμφάνιση αλλά για τις σκέψεις του και τα λόγια του. Ο βιβλιόφιλος έχει συνηθίσει έτσι και δεν κοιτάει τους ανθρώπους επιφανειακά.

Από ανάρτηση του Γιάννη Κουβάτσου στο fb.

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

«Η ερμηνεία και οι ιερές στιγμές της» (του Χάρη Κανάκη)




  Παρατηρώ πολλές φορές φίλους πάνω σε ζητήματα Τέχνης, κυρίως του θεάματος, κινηματογράφου ή θεάτρου, πως το ενδιαφέρον τους μονοπωλείται από το θεματικό υλικό, στην περίπτωσή μας το σενάριο, την υπόθεση , την πλοκή. Τους ενδιαφέρει σε μεγάλο βαθμό η υπόθεση και όχι το πολύ σημαντικό θέμα ενός έργου τέχνης που είναι τα εκφραστικά μέσα και η ερμηνεία.

  Δεν μπορεί να διακρίνει μεγάλο μέρος των θεατών, το προσχηματικό ρόλο της υπόθεσης και του σεναρίου, πως εκείνο που έχει πραγματική ουσία και μεγάλο ενδιαφέρον είναι πρώτα από όλα η ερμηνεία. Μια εξαιρετική ερμηνεία είναι πέρα και πάνω από οποιαδήποτε πλοκή-υπόθεση-συνάφεια. Μια εξαιρετική ερμηνεία σε καθηλώνει, σου αποσπά την προσοχή, διεκδικεί το ενδιαφέρον σου, σε κατακτά. Είσαι πια ένα παρμένο κάστρο.

  Φίλος, με βάζει να του διηγηθώ την υπόθεση μιας ταινίας που του συστήνω και μέσα σε δευτερόλεπτα έχει αποφασίσει ότι η ταινία δεν τον ενδιαφέρει. Έχει χάσει με αυτό τον τρόπο την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον δημιουργό του έργου, να βιώσει αισθήματα και να μοιραστεί εμπειρίες. Έχασε την επικοινωνία με τον ηθοποιό, ένα υπέροχο πλάνο, ένα σιωπηλό καδράρισμα με τον πρωταγωνιστή να αποκαλύπτεται. Έχασε και εκείνο το σημείο που έκανε την ταινία να περνάει στη σφαίρα του αριστουργήματος. Ένα πλάνο μαγικό που σε κάνει να λες ότι αυτή η στιγμή είναι κομμάτι από την δική μου ζωή. Το έχω ζήσει και εγώ αυτό, τώρα είμαι μέρος της ταινίας και η ταινία είναι μέρος από την ζωή μου. 
  Τι άλλο μπορείς να πεις. Η ερμηνεία είναι το παν. Η υπόθεση και ο τίτλος του έργου είναι ό,τι το σκουληκάκι στο αγκίστρι του ψαρά. Μεταφράζοντας όλα αυτά σε ένα μουσικό έργο θα έλεγα ότι δεν με ενδιαφέρει πλέον να το ακούσω από την αρχή αλλά μπορώ να απολαύσω ένα συγκεκριμένο σημείο του και την απόδοσή του από τον ερμηνευτή. Το ίδιο ισχύει έπειτα από τόσα χρόνια ανάγνωσης, με ένα καλό βιβλίο με το λεγόμενο αποσπασματικό ή για ορισμένους διαγώνιο διάβασμα.

  Η αμερικάνικη αισθητική που έχει διαμορφώσει την ιστορία της τέχνης και ιδιαίτερα του κινηματογράφου, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μας ξεκούρασε τα μάτια και μας αποκοίμισε το μυαλό. Παρακολουθώντας μόνο ό,τι μας ξεκουράζει και μας είναι οικείο και κατανοητό χάσαμε την μεγάλη αλήθεια, την ευχαρίστηση να παρακολουθείς μια απολαυστική ερμηνεία. Τη μαγεία των λεπτών και των δευτερολέπτων που μαγεύουν τις αισθήσεις σου. Τις ιερές σιωπές και τα ανείπωτα μυστικά τους.



Ν. Φιλαδέλφεια, 23 Δεκεμβρίου 2012

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

"Έχω βάλει στην καρδιά μου τη γη" (του Σπύρου Καβακόπουλου)


Αυτή ήταν η απάντηση μικρού παιδιού, στην ερώτηση του Γιώργου «τι είναι αυτό που ζωγράφισες». Ακόμη και αν όλα στο  διήμερο για την «Ημέρας της Γης» είχαν αποτύχει και μόνο ότι ένα παιδάκι ευαισθητοποιήθηκε εξ αιτίας των εκδηλώσεων, αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό.
Κρίνοντας από την προσέλευση, τη συμμετοχή μικρών και μεγάλων στα δρώμενα και τα συγχαρητήρια απ’ όλους σχεδόν τους υποψήφιους δημάρχους, το διήμερο για την «Ημέρα της Γης», πέτυχε περισσότερο του προσδοκώμενου.
Σκοπός του διημέρου η ευαισθητοποίηση των δημοτών σε θέματα περιβάλλοντος. Στην πράξη όμως, η ευαισθητοποίηση με βάση το σχέδιο δράσης,  ξεκίνησε βδομάδες πιο πριν. Δεκάδες μαθητές του 2ου και 3ου δημοτικού  σχολείου Ν.Φ., ετοίμαζαν υλικό για να το παρουσιάσουν στα περίπτερά τους και άλλα σαράντα  έκαναν πρόβα το τραγούδι για το βράδυ του Σαββάτου, την ώρα που θα έκλειναν τα φώτα. Επίσης έφηβοι του 2ου ΕΠΑΛ Ν.Φ. (γραφικών τεχνών), για βδομάδες σχεδίαζαν και έκαναν τις προτάσεις τους για την αφίσα και το πρόγραμμα  της εκδήλωσης. Τέλος δεκάδες ευαισθητοποιημένοι συνδημότες, τύπωναν αφίσες τις τοποθετούσαν σε θέσεις που δεν ρύπαιναν το περιβάλλον και έκαναν ενημερωτικές κοινοποιήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όλα τα παραπάνω, έφεραν ένα απροσδόκητο πλήθος κόσμου, που επισκέφθηκε τα  περίπτερα και συμμετείχε στα δρώμενα (πηλοπλαστική, ζωγραφική, παιχνίδια, συζητήσεις, συλλογή υπογραφών κλπ). Εντύπωση προκάλεσε το μουσικό δρώμενο το βράδυ του Σαββάτου. Μετά το παρατεταμένο άκουσμα σειρήνων, έσβησαν τα φώτα της κεντρικής πλατείας και δεκάδες μικροί μαθητές με φαναράκια, ανέβηκαν στην εξέδρα και τραγούδησαν σχετικό τραγούδι. Στη συνέχεια παραδοσιακό συγκρότημα έπαιξε τραγούδια της άνοιξης και αυθόρμητα ξεκίνησε ο χορός μεταξύ των θεατών.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους τρεις, που στις έξη το πρωί του Σαββάτου, μετέφεραν στα χέρια, τόνους υλικού (πάνελ, ομπρέλες, καθίσματα, κλπ), κάθισαν όλη μέρα προσέχοντας, φύλαξαν σε βάρδιες το ξενύχτι ως «σεκιούριτυ», την Κυριακή όλη μέρα πρόσεχαν και το βράδυ συνέλεξαν και μετέφεραν και πάλι όλο το υλικό στα χέρια. Οι τρεις αυτοί ήσαν : Ο Σπύρος Γραμμένος, ο Γιώργος Ανεμογιάννης και ο Τάσος Κωνσταντινίδης.
Ευχαριστώ τον Γιώργο Κελλίδη και την Μαίρη Μακροδήμου που βοήθησαν στις έξη το πρωί του Σαββάτου καθώς και άλλες ώρες της ημέρας. Ευχαριστίες στην Εμμανουέλα Κώστογλου για την σημαντική βοήθειά της και τις δυο ημέρες. Και τέλος, επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ, στον κο Αντώνη Μελέκη που  παρ’ όλη την ηλικία του, βοήθησε σημαντικά στη μεταφορά του υλικού και όχι μόνον.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι η Δήμαρχος αν και είχε κάθε δικαίωμα ως πρόεδρος του Π.Π.Ι.Ε.Δ. να απευθύνει χαιρετισμό από μικροφώνου, ποτέ δεν το ζήτησε για να μην θεωρηθεί ότι πολιτικοποιεί το διήμερο.

Ένα σημαντικό μήνυμα που βγήκε απ’ όλη την οργάνωση, είναι ότι αν, καλλιεργηθεί  το κατάλληλο κλίμα εμπιστοσύνης, πολύ εύκολα μπορούν να συνεργαστούν για το κοινό καλό πολίτες απ΄ όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Το αυτονόητο της συνεργασίας, πρέπει κάποτε να έρθει και στη χώρα μας.
Σπύρος Καβακόπουλος (Αντιπρόεδρος Δ.Σ . Π.Π.Ι.Ε.Δ. Δήμου Φιλαδέλφειας -Χαλκηδόνας)

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Κορινθιακή σταφίδα: Μαύρη, ελληνική και πολύτιμη (της Θεοδώρας Τσώλη)

Είναι ένας (άγνωστος σε πολλούς) διατροφικός «θησαυρός» που κοστίζει όμως ελάχιστα, με «βούλα» αποκλειστικώς ελληνική. Είναι γλυκιά αλλά μπορεί να βοηθήσει ακόμη και τους διαβητικούς (!), όπως δείχνει τελευταία υπό δημοσίευση ελληνική μελέτη. Ο λόγος για τη μαύρη κορινθιακή σταφίδα η οποία, όπως θα δείτε, κλείνει μέσα στη «ρυτιδιασμένη» σάρκα της πλούτο αντιοξειδωτικών στοιχείων, ιχνοστοιχείων και διαιτητικών ινών που μπορούν να κάνουν τον καθέναν να... ξανανιώσει θωρακίζοντας τον οργανισμό του από πλήθος δεινών. Οι επιστήμονες προτείνουν να βάλουμε όλοι τη μαύρη κορινθιακή σταφίδα στη διατροφή μας καθώς μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο... ζαχαρένια από κάθε άποψη.

Ας συστηθούμε όμως με αυτό το προϊόν που η γη μάς χαρίζει και, ως φαίνεται, δεν έχουμε εκτιμήσει δεόντως (τόσο ο πληθυσμός όσο και το κράτος αφού η σταφίδα μπορεί να αποτελέσει ένα δυνατό χαρτί για την ελληνική οικονομία, όπως άλλωστε ήταν κάποτε). Υπάρχουν τρία βασικά είδη αποξηραμένων σταφυλιών (κοινώς σταφίδας). Η κοινή σταφίδα (raisins - παράγεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Χιλή, η Αυστραλία, η Κίνα κ.ά), η σουλτανίνα (sultanas, ξανθιά σταφίδα - παράγεται σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Αυστραλία, η Κίνα κ.ά.) και η... εντελώς δική μας κορινθιακή (μαύρη) σταφίδα η καλλιέργεια της οποίας εντοπίζεται σε περιοχές της Βόρειας και της Δυτικής Πελοποννήσου, καθώς και στη Ζάκυνθο. Σημειώνεται ότι στη χώρα μας η καλλιέργεια της σουλτανίνας εντοπίζεται κυρίως στην Κρήτη και στην Κορινθία.

Ηταν πυλώνας της οικονομίας μας

Η κορινθιακή σταφίδα θεωρείται ένας «μαύρος» φρουτένιος... χρυσός εδώ και χιλιάδες χρόνια - δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι καλλιεργείται στον ελλαδικό χώρο από τους ομηρικούς χρόνους ενώ γραπτές αναφορές για το εμπόριό της υπάρχουν από τον 12ο αιώνα. Στα τέλη του 19ου αιώνα οι εξαγωγές σταφίδας αποτελούσαν ως και το 75% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών, γεγονός που συνέβαλε τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων στην ανασυγκρότηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, στη δημιουργία των πρώτων βιομηχανικών πυρήνων καθώς και στον αστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας. Θεωρείται παγκοσμίως μοναδικό προϊόν, δεδομένου ότι στην Ελλάδα παράγεται άνω του 80%, είναι δε ποικιλία διπλής χρήσης αφού μπορεί να αποξηρανθεί ή να οδηγηθεί στην οινοποίηση.

Σε ό,τι αφορά τη σουλτανίνα, ξεκίνησε την... καριέρα της στην Ελλάδα από το 1922 (όταν έφθασαν κυρίως στην Κρήτη πολλοί πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία) ως καλλιεργούμενη ποικιλία τριπλής χρήσης, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να διατεθεί ως νωπό προϊόν (επιτραπέζιο σταφύλι), να αποξηρανθεί ή να οδηγηθεί στην οινοποίηση. «Κατάγεται» από την περιφέρεια Σουλτάνε του Ιράκ ενώ από εκεί μεταφέρθηκε αρχικά στη Μ. Ασία, από όπου η καλλιέργειά της μεταδόθηκε και στις άλλες χώρες.

Και μπορεί η σουλτανίνα να εμφανίστηκε ως «guest» στη χώρα μας, ωστόσο στο «σώμα» της κορινθιακής σταφίδας ρέει αποκλειστικά ελληνικό αίμα. Και όμως παρά τα τόσα οφέλη των σταφίδων για την υγεία, μόνο το 0,05% της προσλαμβανόμενης ενέργειας στην ανθρώπινη διατροφή προέρχεται από όλους τους τύπους σταφίδας, ενώ το ποσοστό αυτό θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερο, σύμφωνα με τους ειδήμονες.

Ευεργετική ψημένη και ωμή

Οπως αναφέρει ο καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας -Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο κ. Βάιος Καραθάνος, ο οποίος ασχολείται ερευνητικά με την ομάδα του τα τελευταία περίπου 20 χρόνια με τη σταφίδα, πρόκειται για ένα άκρως αγνό προϊόν. «Κατά την παραγωγή και την επεξεργασία της δεν χρησιμοποιείται κανένα πρόσθετο ενώ η ξήρανση γίνεται κυρίως στον ήλιο σε μέτριες θερμοκρασίες». Και αυτό το αγνό προϊόν αποτελεί «συστατικό» γλυκών, μπισκότων αλλά και φαγητών. Γενικώς η σταφίδα χρησιμοποιείται ως γλυκαντική ύλη, για το άρωμα και τη γεύση της αλλά και διότι δημιουργεί μέσα σε σχετικώς σκληρά τρόφιμα - όπως το σταφιδόψωμο - εστίες μαλακής υφής αφού απορροφά υγρασία. Μάλιστα, ο κ. Καραθάνος εξηγεί ότι το ψήσιμο δεν φαίνεται να στερεί τίποτε από την αντιοξειδωτική δράση της σταφίδας. «Μελέτες μας έδειξαν ότι η αντιοξειδωτική συμπεριφορά των σταφίδων παραμένει σταθερή - και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και αυξάνεται - κατά το ψήσιμο των τροφίμων. Για παράδειγμα η βανιλλίνη, η βασική πολυφαινόλη των σταφίδων, μετατρέπεται σε βανιλλικό οξύ κατά το ψήσιμο, δηλαδή σε μια ενεργότερη μορφή που σημαίνει πως όχι μόνο δεν χάνεται το αντιοξειδωτικό περιεχόμενο αλλά ακόμη και ενισχύεται».

Μειώνει το οξειδωτικό στρες

Το ότι η σταφίδα φαίνεται να αποτελεί «φάρμακο» για τον οργανισμό αποκαλύπτει μια ελληνική μελέτη σε πειραματόζωα με αθηρωματική νόσο η οποία είναι «προάγγελος» των καρδιοπαθειών. Οπως εξηγεί στο «Βήμα» η χημικός, διδάκτωρ Ιατρικής στο Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας - Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο κυρία Αμαλία Γιάννη που ήταν υπεύθυνη των συγκεκριμένων πειραμάτων (τα πρώτα αποτελέσματά τους έχουν ήδη παρουσιαστεί σε πρόσφατο συνέδριο Διατροφής που έλαβε χώρα στην Αθήνα) «η μελέτη μας σε κουνέλια διεξήχθη σε συνεργασία με το Ιδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Οπως προέκυψε, η κατανάλωση κορινθιακής σταφίδας περιόρισε το οξειδωτικό στρες στον ορό του αίματος των ζωικών προτύπων το οποίο είχε προκληθεί από παρατεταμένη υπερχοληστερολαιμία». Το οξειδωτικό στρες είναι το αποτέλεσμα της διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής ελευθέρων ριζών και των αντιοξειδωτικών αμυντικών μηχανισμών των κυττάρων που οδηγεί σε οξειδωτική βλάβη των ιστών. Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία αξιολόγησης των ιστολογικών ευρημάτων των αγγείων που γίνεται σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών η οποία και θα αποδείξει αν η κατανάλωση κορινθιακής σταφίδας αναχαιτίζει τις πρώιμες αθηρωματικές αλλοιώσεις στην αορτή των ζωικών προτύπων. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η συγκέντρωση της γλυκόζης του πλάσματος του αίματος και το σωματικό βάρος δεν επηρεάστηκαν από την κατανάλωση της σταφίδας στις ποσότητες που μελετήθηκαν.

Στους διαβητικούς ρίχνει πίεση, χοληστερόλη

Και από τα ζώα στους ανθρώπους και μάλιστα σε ανθρώπους διαβητικούς που φάνηκε να ωφελούνται από την κατανάλωση του γλυκού αποξηραμένου καρπού. Αυτό έδειξε δοκιμή που διεξήχθη στο Λαϊκό Νοσοκομείο σε συνεργασία του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας - Διατροφής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο με την Α' Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου υπό την εποπτεία του αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νικολάου Τεντολούρη. Ο καθηγητής αναφέρει στο «Βήμα» ότι η δοκιμή αφορούσε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 οι οποίοι ως γνωστόν αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης βλαβών στα αγγεία.

Σε αυτήν συμμετείχαν 51 ασθενείς με μέσο όρο ηλικίας τα 63 έτη, 27 εκ των οποίων κατανάλωναν καθημερινά 36 γραμμάρια μαύρης κορινθιακής σταφίδας - ποσότητα που αντιστοιχεί σε μια μερίδα - ενώ οι υπόλοιποι 24 κατανάλωναν κάποιο άλλο φρούτο που σύστηνε ο γιατρός τους στο πλαίσιο της ειδικής διατροφής που ακολουθούσαν για τη νόσο τους. Η διάρκεια χορήγησης της γλυκιάς θεραπείας ήταν έξι μήνες και οι ειδικοί πραγματοποίησαν μετρήσεις διαφορετικών παραμέτρων όπως τα επίπεδα αρτηριακής πίεσης, το βάρος των εθελοντών, τα επίπεδα σακχάρου τους αλλά και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης στο αίμα τους πριν από τη δοκιμή αλλά και όταν αυτή τελείωσε. Στο σύνολό τους οι εθελοντές ακολουθούσαν σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής την ίδια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή καθώς και το ίδιο ενδεδειγμένο για την κατάστασή τους μοτίβο διατροφής.

Τι έδειξαν τα αποτελέσματα τα οποία είναι υπό δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «Plant Foods for Human Nutrition»; Κατ' αρχάς ότι τα άτομα που κατανάλωναν σταφίδες σε καθημερινή βάση κατανάλωναν και 100-150 λιγότερες θερμίδες συνολικά μέσα στην ημέρα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα - πιθανώς επειδή «οι σταφίδες βοηθούν στον κορεσμό» σύμφωνα με τον καθηγητή. Κατά δεύτερον ότι η ομάδα της... σταφίδας εμφάνισε σημαντική μείωση στη διαστολική αρτηριακή πίεση της τάξεως των 5,5 χιλιοστών της στήλης υδραργύρου (mm Hg). «Η μείωση αυτή είναι καλύτερη και από εκείνη που επιτυγχάνεται με πολλά φάρμακα» σημειώνει ο κ. Τεντολούρης. Παρουσιάστηκε επίσης αύξηση της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας του πλάσματος στο αίμα - παράμετρος άκρως σημαντική αφού προσφέρει μια «ασπίδα» ενάντια στα καρδιαγγειακά επεισόδια αλλά και στον καρκίνο. Τέλος, εμφανίστηκε μείωση κατά 8 μονάδες ανά λίτρο αίματος (U/l) της οξειδωμένης μορφής της «κακής» LDL χοληστερόλης - πρόκειται για μια άκρως αθηρογόνο μορφή της LDL. Την ίδια στιγμή στις δύο ομάδες δεν παρουσιάστηκαν διαφορές σε ό,τι αφορούσε τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος αλλά και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, γεγονός που μαρτυρεί ότι η σταφίδα δεν είχε αρνητική επίδραση στην πορεία του διαβήτη των εθελοντών.

Τι μαρτυρούν όλα αυτά; Κατά τον κ. Τεντολούρη «επιβεβαιώνουν και μέσα από μελέτη σε ανθρώπους τις ευεργετικές ιδιότητες της μοναδικής μαύρης κορινθιακής σταφίδας η οποία έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, είναι πιο πλούσια σε αντιοξειδωτικά αλλά και φθηνότερη από τα διάφορα είδη μούρων που έχουν γίνει τόσο μεγάλη μόδα το τελευταίο διάστημα σε ό,τι αφορά τις αντιοξειδωτικές ιδιότητές τους».

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται και μια άλλη δοκιμή στο Λαϊκό Νοσοκομείο η οποία αφορά την επίδραση της κορινθιακής σταφίδας σε ασθενείς με λιπώδες ήπαρ. Τα αποτελέσματα αναμένονται το επόμενο διάστημα.

Πόση σταφίδα πρέπει να τρώμε;

Πόση σταφίδα θα έπρεπε όμως να τρώμε μέσα στην ημέρα για να έχουμε οφέλη; Ο κ. Καραθάνος διευκρινίζει ότι με δεδομένο πως η σταφίδα είναι ένα διαθρεπτικό φρούτο το οποίο παρέχει ποικιλία θρεπτικών συστατικών ευεργετικών για την ανθρώπινη υγεία ενώ παράλληλα διαθέτει λειτουργικά συστατικά - κοινώς βιολογικώς ενεργά - θα ήταν καλό να αποτελεί τουλάχιστον τη μία μερίδα από τις τρεις ως πέντε μερίδες φρούτων που πρέπει να καταναλώνει κάποιος ημερησίως - η μερίδα αντιστοιχεί σε δύο κουταλιές της σούπας σταφίδα.. Ωστόσο δυστυχώς στη χώρα μας δεν υπάρχει καθημερινή κατανάλωση σταφίδας, αυτού του τόσο θρεπτικού και φθηνού αποξηραμένου φρούτου. «Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε το μισό περίπου της ετήσιας παραγωγής κορινθιακής σταφίδας η οποία φθάνει τους 30.000 τόνους θα καταναλωνόταν μόνο από τους κατοίκους της Πελοποννήσου».

Κλείνοντας ο καθηγητής τονίζει πως η κορινθιακή σταφίδα μπορεί να αποτελέσει ένα υγιεινό σνακ που θα συντροφεύει τον πληθυσμό κάθε ημέρα. «Καταναλώνοντας δύο κουταλιές της σούπας σταφίδα την ημέρα καλύπτουμε το 1/3 των ημερήσιων αναγκών του οργανισμού μας σε φρούτα». Επειτα από όλα αυτά εσείς πόσες σταφίδες θα φάτε σήμερα;



ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ ΣΤΑΦΙΔΑ
Τι προσφέρει στον οργανισμό

  • Είναι πολύ καλή πηγή αντιοξειδωτικών πολυφαινολικών συστατικών. Οι πολυφαινόλες έχουν αντιοξειδωτική δράση (προστατεύουν την LDL χοληστερόλη από την οξείδωση, ελαττώνουν τη χοληστερόλη που εναποτίθεται στους ιστούς, μειώνουν την αθηρωματική πλάκα στα αγγεία και έτσι και τον κίνδυνο καρδιοπαθειών).
  • Διαθέτει αντικαρκινική δράση - κυρίως σε ό,τι αφορά το παχύ έντερο και το στομάχι οδηγώντας τα καρκινικά κύτταρα στον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο (απόπτωση).  
  • Διαθέτει αντιμικροβιακή και αντιβακτηριακή δράση καθώς και αγγειοδιασταλτική δράση μέσω της παραγωγής ενδοκυτταρικού οξειδίου του αζώτου.
  • Περιέχει σε μεγάλες ποσότητες ιχνοστοιχεία και συγκεκριμένα μαγνήσιο, ψευδάργυρο και κάλιο (ρυθμιστές της αρτηριακής πίεσης).
  • Με δεδομένο ότι η σταφίδα καταναλώνεται με τη φλούδα της, έχει πολύ υψηλό ποσοστό διαιτητικών ινών - μάλιστα η κορινθιακή έχει υψηλότερο από τα υπόλοιπα είδη σταφίδας ενώ είναι και υψηλότερο από εκείνο των περισσότερων φρούτων (υπολείπεται μόνο μερικών φυλλωδών λαχανικών). Οι διαιτητικές ίνες λειτουργούν ως υπόστρωμα για ωφέλιμα βακτήρια του παχέος εντέρου χαρίζοντας έτσι στη σταφίδα πρεβιοτικές ιδιότητες που βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου αλλά εμποδίζουν και τη βιοσύνθεση χοληστερόλης.
  • Η κορινθιακή σταφίδα έχει πολύ υψηλό αντιοξειδωτικό περιεχόμενο, υψηλότερο από τη σουλτανίνα.
  • Η γλυκύτητα της σταφίδας οφείλεται στη μεγάλη περιεκτικότητά της σε φρουκτόζη, η οποία έχει πολύ χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (19) έναντι της γλυκόζης (100) και ως αποτέλεσμα η σταφίδα έχει μέτριο γλυκαιμικό δείκτη (55-63).
  • Τα σάκχαρα της σταφίδας δεν είναι σε μορφή κρυστάλλων, επομένως μπορούν να «εγκλωβίσουν» άλλα συστατικά, αντιοξειδωτικά, αρωματικές ουσίες, και να τα προστατεύσουν. Παράλληλα τα κουκούτσια, όταν υπάρχουν, συνεισφέρουν και αυτά στο αντιοξειδωτικό περιεχόμενο.
 Τσώλη Θεοδώρα  (ΤΟ ΒΗΜΑ)

Σώμερσετ Μωμ, «Διακοπές στο Παρίσι» βιβλιοπαρουσίαση.

Εξαιρετική αναγνωστική εμπειρία που προτείνω στους βιβλιόφιλους. Στο «Διακοπές στο Παρίσι», ο Μωμ παρακολουθεί τον νεαρό ήρωά του καθώς έρχε...