ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ ΓΩΝΙΑ (Xάρη Κανάκη)

ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ ΓΩΝΙΑ

Το ασπρόμαυρο πλάνο με τους καπνούς και το τρεμάμενο χέρι δεν έχει τελειώσει
ακόμη…
Εκείνος που κάνει τη “λήψη” είναι έτοιμος να μιλήσει.
Γνωρίζει ότι το πλάνο είναι μοναδικό, γι’ αυτό δεν προσπαθεί να συγκρατήσει το χέρι του που τρέμει.
Η βουβή εικόνα σκάβει τον κουρασμένο αμφιβληστροειδή του και σου στέλνει ένα τελευταίο μήνυμα, στην περίπτωση που σου περάσει από το μυαλό ότι μπορείς και εσύ να γίνεις μέρος της “μαγικής εικόνας”.
Κοίταζε έξω από το παράθυρο, όχι συνεχώς… κλεφτές ματιές. Κάνε τη βαριά ένοχη κουρτίνα λίγο στην άκρη και άφησε τη ματιά σου να ξεδιψάσει στα γρήγορα, σαν τη φοβισμένη και διψασμένη γαζέλα που πίνει κλεφτά γουλιές λασπωμένου νερού απ’ το λάκκο με τους πεινασμένους κροκόδειλους.
Έτσι μπράβο! Τώρα μπορείς να βγάλεις από μέσα σου το μελανιασμένο αέρα που
κράταγες τόση ώρα. Δε σε βλέπει κανείς. Μείνε για λίγο ακόμη ακίνητος,
μα πάνω απ’ όλα μείνε ασφαλής.
Προσεκτικά εκεί στο σκοτάδι. Εσύ που στέκεσαι διαρκώς αναθεωρώντας και
υπομένοντας. Εσύ που στέκεσαι επιδέξια μερικές φορές και άλλες απερίσκεπτα,
μείνε ασφαλής.
Τώρα προσπάθησε να ξεχάσεις ό, τι είδες, ακόμη και εκείνους με τα σκουρόχρωμα ρούχα που κινούνται σαν σκιές πλάι στους βρώμικους τοίχους.
Τους είδες άλλωστε πώς κατέληξαν.
Εσύ τη δουλειά σου, συνέχισε τη “λήψη” μα κυρίως, μείνε ασφαλής.

17-11-09