Μαθητής του Περγκολέζι και προστατευόμενος του Γκλουκ, ο Αντόνιο Σαλιέρι αξίζει να ακουστεί, και ο Ταράρ είναι μια
καλή αρχή. Ο Σαλιέρι (1750-1825) μάς είναι κυρίως γνωστός από τον θρύλο που πρώτος ανέδειξε λογοτεχνικά ο Πούσκιν, ότι από ζήλεια δηλητηρίασε τον Μότσαρτ. Σήμερα οι ιστορικοί δεν δέχονται πως συνέβη κάτι τέτοιο, ενώ οι μουσικολόγοι τον θεωρούν έναν από τους πιο σημαντικούς συνθέτες μελοδράματος του δέκατου όγδοου α...ιώνα.
Με την όπερα Ταράρ ο Σαλιέρι φιλοδοξούσε να εγκαινιάσει ένα εντελώς νέο είδος έργου, συνθέτοντας με ριζοσπαστικό τρόπο μουσική και ποίηση. Η πρεμιέρα δόθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι το 1787, μέσα σε ατμόσφαιρα λαϊκού αναβρασμού, κι ενώ είχαν ήδη δρομολογηθεί οι διεργασίες που θα οδηγούσαν στο ξέσπασμα της Επανάστασης δυο χρόνια αργότερα. Συνάμα ήταν μια από τις αγαπημένες όπερες του μεταρρυθμιστή αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Β΄.
Ο διάσημος λιμπρετίστας, Καρόν ντε Μπωμαρσαί (1732-1799), είναι πιο γνωστός για τον Μπαρμπέρη της Σεβίλλης και τους Γάμους του Φιγκαρό, που λογοκρίθηκαν επειδή σατίριζαν την αριστοκρατία. Εφευρέτης, καυγατζής, ταραχοποιός, τρόφιμος των φυλακών και μεγαλέμπορος, δάσκαλος των παιδιών του βασιλιά κι επαναστάτης, κατόρθωσε να χωρέσει στον Ταράρ αρκετές από τις ριζοσπαστικές αντιλήψεις της εποχής του. Μάς δίνει εδώ μια εικόνα των ιδεών του Διαφωτισμού πολύ πιο πλούσια σε πάθη και χρώματα από εκείνες με τις οποίες τις συνδέουμε συνήθως.
Πώς αρχίζει η όπερα; Το Πνεύμα της Φύσης θέλει ν’ ανανεώσει την ανθρώπινη ράτσα, που έχει γίνει τεμπέλικη και διεφθαρμένη. Φτιάχνει λοιπόν διάφορα προπλάσματα ανθρώπων, στα οποία το Πνεύμα της Φωτιάς δίνει πνοή. Στην τύχη κάνουν άλλον βασιλιά και άλλον στρατιώτη, και η ζωή της νέας ανθρωπότητας ξεκινά. Η σύγκρουση του γενναίου Ταράρ με τον δεσπότη Αττάρ δεν αργεί να έρθει. Η Ανατολή όμως, στην οποία διαδραματίζεται η πλοκή, θα μπορούσε να βρίσκεται και στη Δύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου