Σαν σήμερα, το 1993, άφησε την τελευταία του πνοή ο Federico Fellini, ένας από τους σπουδαιότερους Ιταλούς σκηνοθέτες κινηματογράφου, αφήνοντας πίσω του έργα όπως τα Amarcord (1976), Σατυρικόν (1971), La Dolce Vita (1962) και 8½ (1964). Κατά τη διάρκεια της ζωής του έλαβε, μεταξύ άλλων, τέσσερις φορές το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας ενώ λίγο πριν τον θάνατό του, το 1993, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε το Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του.
Ο Federico Fellini ξεκίνησε καριέρα σκιτσογράφου προτού ακόμα τελειώσει το λύκειο, και έδειχνε μεγάλη αγάπη για την ανάγνωση κυρίως για τα κόμικς. Λάτρευε το τσίρκο, το κόσμο του οποίου γνώρισε από πιτσιρίκος από το Grand Guignol, το τσίρκο με τον Pierino τον Κλόουν , αλλά και μέσα από τον κινηματογράφο. Μια από τις αγαπημένες του ταινίες άλλωστε ήταν «Το Τσίρκο» του Charlie Chaplin. Σε ηλικία έξι ετών είδε την πρώτη του ταινία, «Maciste all’Inferno» του Guido Brignone, η οποία ήταν βασισμένη στην «Κόλαση» του Dante Alighieri και στην οποία θα κάνει αναφορές ολόκληρη τη ζωή του.
Σε ηλικία 19 ετών μετακόμισε στη Ρώμη όπου, μεταξύ άλλων, έγραφε σκετς για καλλιτέχνες του music hall. Εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης, για να ικανοποιήσει τους γονείς του, όμως σύμφωνα με τον βιογράφο του Hollis Alpert «δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι παρακολούθησε ποτέ κάποιο μάθημα». Σύντομα έγινε μέλος της συντακτικής ομάδας του ισχυρού δεκαπενθήμερου χιουμοριστικού περιοδικού Marc’Aurelio, σημειώνοντας επιτυχία με την στήλη του «Θα ακούσετε αυτό που έχω να πω;». Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι και το 1942, ενώ ήρθε σε επαφή με συγγραφείς, μαφιόζους, σεναριογράφους κ.α., γνωριμίες που στο μέλλον θα συνεισφέραν στην καριέρα του στον κινηματογράφο.
Την εποχή που ο Μουσολίνι κήρυσσε τον πόλεμο κατά της Γαλλίας και της Αγγλίας, ο 20χρονος Federico ανακάλυπτε τα έργα του Φράντς Κάφκα, του Νικολάι Γκογκόλ, του John Steinbeck και του William Faulkner, παράλληλα με τις γαλλικές ταινίες των Marcel Carné, René Clair και Julien Duvivier. Το 1941 δημοσιεύει το 74 σελίδων βιβλιαράκι με τις Περιπέτειες του Pasqualino.
Τον Νοέμβριο του 1942 ο Fellini εστάλη στην κατεχόμενη από τη φασιστική Ιταλία Λιβύη, για να εργαστεί πάνω στο σενάριο του I cavalieri del deserto, το οποίο σκηνοθετούσαν οι Osvaldo Valenti και Gino Talamo, κάτι που ο Fellini δέχτηκε πρόθυμα. Όταν η Τρίπολη βρέθηκε υπό πολιορκία, ξέφυγε με τους συνεργάτες του επιβιβαζόμενος σε γερμανικό στρατιωτικό αεροσκάφος με προορισμό τη Σικελία. Μετά την επιστροφή του, ξέρει πια ότι δεν θέλει πλέον να είναι απλά σεναριογράφος, αλλά ένας κινηματογραφιστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου