Όταν νεαροί ηθοποιοί τολμούν και δημιουργούν , υπάρχει ελπίδα…
Τρεις ηλικιωμένοι κλόουν σε απόγνωση φτάνουν με τις βαλίτσες τους στον τόπο που τους υποδεικνύει μια αγγελία, καθώς εκεί «ζητείται κλόουν ηλικιωμένος»! Κι εδώ ακριβώς αρχίζει η διαφοροποίηση της παράστασης με όλες τις άλλες που έχουν ανέβει στο παρελθόν με τον ίδιο τίτλο.
Πρώτον οι πρωταγωνιστές δεν είναι άντρες, δεύτερον δεν είναι ηλικιωμένοι και τρίτον, το έργο του Ματέι Βίζνιεκ που γράφτηκε το 1987 είναι στην Ελλάδα του σήμερα περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Και αυτή η διαφοροποίηση είναι ακριβώς το μεγάλο στοίχημα της παράστασης, ένα στοίχημα που το κέρδισαν κατά κράτος οι τρείς νεαρές ταλαντούχες και πολλά υποσχόμενες ηθοποιοί που καθήλωσαν το κοινό από την πρώτη στιγμή ως το τέλος της παράστασης.
Και αν ήθελα να περιγράψω με επίθετα τις εντυπώσεις μου από την παράσταση, μάλλον τα επίθετα που χρησιμοποιώ συχνά δεν θα επαρκούσαν γι’ αυτό! Η πρώιμη νεανική ωριμότητα στην ερμηνεία των ρόλων τους , η νεανικότητα που βγάζουν οι ηλικιωμένοι κλόουν - αφού κατά βάθος οι κλόουν παραμένουν «ευαίσθητα παιδιά» -, η εκφραστικότητα κίνησης και προσώπου καθώς και η ζωντάνια τους δημιούργησαν μια παράσταση που δεν περνάει απαρατήρητη.
Ιδιαίτερη η χαρά μας για τη θεατρική παρουσία της συμπολίτισσας μας Βασιλικής Κούλη, την οποία έχουμε θαυμάσει με τη Νεανική Θεατρική Σκηνή Ονειρωδοί της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας υπό την καθοδήγηση της Πελαγίας Βουτσουλίδου. Το σίγουρο είναι ότι η νεαρή ηθοποιός θα μας χαρίσει στο μέλλον και άλλες υπέροχες θεατρικές στιγμές. Χτες (και μέχρι τις 30 Μαρτίου) , μαζί με την Μαίρη Κωνσταντάκη , την Μαίρη Ξένου και τη σκηνοθεσία της Μαρίας Τσομπανάκου έδωσαν τα πρώτα δείγματα γραφής του θεατρικού τους ταξιδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου