Αύγουστος!
Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό;
Το καλοκαίρι του 1978 η Θεσσαλονίκη γνώρισε έναν καταστροφικό σεισμό, που προξένησε τον θάνατο πολλών ανθρώπων, ενώ χιλιάδες ήταν αυτοί που έμειναν άστεγοι.
Από τον φόβο των μετασεισμών, που συνεχίζονταν για καιρό, πολλοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους.
Ο νεαρός -τότε- Νίκος Παπάζογλου, που ήταν ήδη παντρεμένος και είχε μια νεογέννητη κόρη, έστειλε τη σύζυγο και το παιδί του σε συγγενείς, ενώ ο ίδιος πήγε στο Πήλιο, φιλοξενούμενος του Διονύση Σαββόπουλου.
Εκεί συνάντησε μια γυναίκα, την οποία φοβήθηκε, όπως είπε αργότερα ο ίδιος:
"Φοβήθηκα, μήπως την ερωτευτώ και επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη τρέχοντας.
Κλείστηκα στο σπίτι και έγραψα τον Αύγουστο...”
Το βράδυ της ίδια μέρας τον επισκέφτηκε ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο οποίος έμενε στον πάνω όροφο.
Ζήτησε να δει τι γράφει.
Ο στίχος που διάβασε ο Χριστιανόπουλος ήταν:
“Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό, ενώ η ψυχή μου είναι σε τέτοια ανάταση, γιατί να μην γιορτάζει κι αυτή, μαζί μου εδώ στην έκσταση...”
Ο Χριστιανόπουλος πήρε ένα μολύβι και άρχισε να διαγράφει, μονολογώντας: “Έκσταση...έξαψη...τα αφηρημένα ουσιαστικά έξω!
Είναι ευκολία!”
Όταν έφυγε ο ποιητής, ο Νίκος Παπάζογλου πήρε την κιθάρα του και τελικά έδωσε στο τραγούδι την μορφή που όλοι γνωρίζουμε σήμερα:
"Μα γιατί το τραγούδι να `ναι λυπητερό;
Με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά,
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με `πνιξε.
Φυλάξου για το τέλος, θα μου πεις...
Σε ποιαν έκσταση απάνω, σε χορό μαγικό,
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε;
Από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως,
που μες τα δυο της μάτια πήγε, κρύφτηκε;
Κι εγώ, ο τυχερός, που το `χει δει!
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται,
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως,
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή..."
Ήταν η πρώτη φορά, σύμφωνα με τον ίδιο τον δημιουργό, που έγραψε μια μουσική λόγια, ανεξάρτητα από τις rock ή τις λαϊκές καταβολές του.
Ο Χατζιδάκις παρουσίασε το τραγούδι στην εκπομπή του στο "Τρίτο Πρόγραμμα", χαρακτηρίζοντας το ως "ένα αριστούργημα!'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου