Ρεσιτάλ πιάνου Χάρη Κανάκη 1η Ιουνίου 2013

                            ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι και μαθητές, σας προσκαλώ στο ρεσιτάλ πιάνου που θα δώσω το Σάββατο 1η Ιουνίου 2013 στις 8:00 μ.μ. στην αίθουσα συναυλιών της Μουσικής Σχολής "ΜΠΕΧΡΑΚΗ", με θεματικό τίτλο:

"Pianomania". Ένα πιανιστικό ταξίδι στον Κινηματογράφο  και το Αμερικάνικο μουσικό θέατρο (Broadway) αλλά και την Ελληνική μουσική, με όχημα τον jazzy, free-style αυτοσχεδιασμό από τον πιανίστα-συνθέτη Χάρη Κανάκη.  Απαγγελία Γιάννης Λιανάκης.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Κ. ΜΠΕΧΡΑΚΗ (210 61 39 783) 

Διεύθ: Τροίας 56 Βριλήσσια (κοντά στο Νοσοκομείο Σισμανόγλειο)

Ανεβαίνοντας την Λεωφ. Πεντέλης (Αττική οδός έξοδος Λ. Πεντέλης Νο.12) κάνουμε αριστερά στο φανάρι του Σισμανόγλειου  και στο δεύτερο στενό κάνουμε αριστερά, αυτός είναι ο δρόμος που βρίσκεται η Σχολή Μπεχράκη, Τροίας 56. Το πάρκινγκ στην περιοχή είναι αρκετά εύκολο.

Ετήσια Συναυλία μαθητών της τάξης πιάνου Χάρη Κανάκη.

  

                                           ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι σας προσκαλώ την Παρασκευή 24 Μαΐου 2013 και ώρα 7:00 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας (Νίκου Τρυπιά 45) στην Ετήσια Συναυλία των μαθητών της τάξης πιάνου μου.

Η συναυλία αυτή πραγματοποιείται από τη δεκαετία του 70' στη πόλη μας.  Μια συναυλία Θεσμός που καθιέρωσε η αείμνηστη μητέρα μου Ευαγγελία Κανάκη καθηγήτρια πιάνου και αποτελεί μία από τις μακροβιότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις της ευρύτερης περιοχής.

  Μια γιορτή του πιάνου και της τέχνης που συνεχίζω και εγώ με την σειρά μου με αίσθημα ευθύνης και αγάπης στη πιανιστική μεθοδολογία.Η παρουσία σας θα δώσει μεγάλη χαρά σε όλους μας.

ΧΑΡΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
(Καθηγητής Α', πιάνου και Ανωτέρων Θεωρητικών)
Pianomania

"To αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού" του Έκτορα Λυγίζου

Είναι η πιο πολυβραβευμένη ελληνική ταινία –εντός κι εκτός των συνόρων– και η καλύτερη που θα δείτε φέτος. Το «Αγόρι» είναι η ιστορία ενός νεαρού άνδρα που σταδιακά καταλήγει χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς τροφή, χωρίς αγάπη, στην Αθήνα του σήμερα, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει, να αναζητήσει όσα του λείπουν, να τραφεί. Είναι ένα μεθυστικό κομμάτι σπουδαίου σινεμά εξαιρετικής ακρίβειας και πυκνότητας, μιας «χορογραφημένης» σωματικής ερμηνείας λαμπρού βάθους, ένα ελλειπτικό δράμα σπάνιας μεταφυσικής μα και σαρκικής αγωνίας, συγκλονιστικής θλίψης και συναισθηματικής έντασης. Είναι μια ταινία απόλυτα επίκαιρη, βαθιά πολιτική, μεταφορική μα και άμεσα ρεαλιστική. Επίκαιρη στις συνθήκες που περιγράφει, μα άχρονη στις ανάγκες που ψηλαφίζει. Είναι ένα φιλμ που σοκάρει σχεδόν με την απλότητά του, μα την ίδια στιγμή απλώνεται σαν τα κλαδιά ενός δέντρου σκιάζοντας το μυαλό, την καρδιά, τη νόησή σου. Το «Αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ταινία που αν της αφεθείς σε καταπίνει. Σε χωνεύει στη βαθιά της θλίψη, στη σκληρή της ποίηση, στην σπαρακτική της ομορφιά, στη μινιμαλιστική της αλήθεια. Και βγαίνοντας από την αίθουσα σε αφήνει διαφορετικό: βαφτισμένο στην τέχνη, μα ικανό να δεις και να καταλάβεις αληθινά, ίσως για πρώτη φορά, την πραγματικότητα του περιβάλλοντος χώρου, των ανθρώπων γύρω σου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΑΣΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ (Α.V.)

Xόρχε Μπουκάι: "Γράμμα στη κόρη μου".

Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα'θελα να'μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:

 Να χαίρεσαι τον έρωτα
 Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
 Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου
 Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
 Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
 Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
 Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
 Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου
 Να είσαι φίλη του εαυτού σου
 Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
 Να ξέρεις πως αξίζεις να σ' αγαπάνε
 Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
 Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
 Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
 Να αγαπάς και να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου
 Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων
 Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων
 Να συνειδητοποιείς τα συναισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα
 Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός
 Να δίνεις γιατί θέλεις, ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου
 Να απαιτείς να σε πληρώνουν όπως πρέπει για τη δουλειά σου
 Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό
 Να μην επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν
 οι άλλοι τα δικά τους
 Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές
 Να ζεις το σήμερα και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες
 Να ρισκάρεις περισσότερο
 Να δέχεσαι την αλλαγή και ν' αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου
 Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου
 Να φέρεσαι και να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό
 Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν
 Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου
 Να χαίρεσαι τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα
 Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο
 Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου
 Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι
 Να μην κοιτάς πίσω σου για να δεις ποιος σε ακολουθεί
 Να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις από τις διαφωνίες και τις αποτυχίες σου
 Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς
 ιδιαίτερο λόγο
 Να μη θεοποιείς κανέναν, και ακόμη λιγότερο εμένα

 [Χόρχε Μπουκάι - Μετάφραση: Κ. Επισκοποπούλου]

 

Βραδιά Χορού από την Σχολή Μπαλέτου "ΑΛΙΚΗΣ ΓΙΑΝΝΕΤΑΚΗ"

Σε πρώτο πλάνο η Κλέλια Φελεσάκη

Την Κυριακή στις 28 Απριλίου 2013 είχα τη χαρά να βρεθώ με φίλους στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέου Ηρακλείου όπου πραγματοποιήθηκε η ετήσια παρουσίαση της δουλειάς της Σχολής Μπαλέτου ΑΛΙΚΗΣ ΓΙΑΝΝΕΤΑΚΗ.
 Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά που εντυπωσίασε όλους όσους είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν. Οι εμπνευσμένες χορογραφίες και η επιλογή των μουσικών θεμάτων μας ταξίδεψαν και μας γέμισαν συναισθήματα και εικόνες.
Οι χορεύτριες, όλων των ηλικιών, έδειχναν να απολαμβάνουν την κάθε κίνηση με επαγγελματική ευσυνειδησία και ταλέντο, ένα ταλέντο που ξεχύθηκε  με το εισαγωγικό Bolero, πλημμύρισε την αίθουσα με το La Follia-Vivaldi σε μοντέρνα χορογραφία και τέλος ξεχείλισε με το ονειρικό Pas De Quatre. Στο τελευταίο ξεχωρίζω την Ζβαρνιά Κατερίνα που μας θύμισε τις διαφορές του επαγγελματία από τον καλό ερασιτέχνη !

Η εκφραστική Κλέλια μας !

Δεν μπορώ να μην αναφέρω εδώ και το όνομα της καλής μου μαθήτριας στο πιάνο Κλέλιας Φελεσάκη που βρέθηκε ανάμεσα στις καλύτερες εκ των συμμετεχόντων.
Συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους όσους δούλεψαν για αυτή την όμορφη βραδιά, που μας είπε τόσο απλά και ουσιαστικά πως ο χορός και η κίνηση είναι συνδεδεμένα τόσο έντονα με την ανθρώπινη φύση, μια λεπτομέρεια που ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος έχει ξεχάσει.

Χάρης Κανάκης