Είναι η πιο πολυβραβευμένη ελληνική ταινία –εντός κι εκτός των συνόρων– και η καλύτερη που θα δείτε φέτος. Το «Αγόρι» είναι η ιστορία ενός νεαρού άνδρα που σταδιακά καταλήγει χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς τροφή, χωρίς αγάπη, στην Αθήνα του σήμερα, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει, να αναζητήσει όσα του λείπουν, να τραφεί. Είναι ένα μεθυστικό κομμάτι σπουδαίου σινεμά εξαιρετικής ακρίβειας και πυκνότητας, μιας «χορογραφημένης» σωματικής ερμηνείας λαμπρού βάθους, ένα ελλειπτικό δράμα σπάνιας μεταφυσικής μα και σαρκικής αγωνίας, συγκλονιστικής θλίψης και συναισθηματικής έντασης. Είναι μια ταινία απόλυτα επίκαιρη, βαθιά πολιτική, μεταφορική μα και άμεσα ρεαλιστική. Επίκαιρη στις συνθήκες που περιγράφει, μα άχρονη στις ανάγκες που ψηλαφίζει. Είναι ένα φιλμ που σοκάρει σχεδόν με την απλότητά του, μα την ίδια στιγμή απλώνεται σαν τα κλαδιά ενός δέντρου σκιάζοντας το μυαλό, την καρδιά, τη νόησή σου. Το «Αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ταινία που αν της αφεθείς σε καταπίνει. Σε χωνεύει στη βαθιά της θλίψη, στη σκληρή της ποίηση, στην σπαρακτική της ομορφιά, στη μινιμαλιστική της αλήθεια. Και βγαίνοντας από την αίθουσα σε αφήνει διαφορετικό: βαφτισμένο στην τέχνη, μα ικανό να δεις και να καταλάβεις αληθινά, ίσως για πρώτη φορά, την πραγματικότητα του περιβάλλοντος χώρου, των ανθρώπων γύρω σου.
Το blog του Συνθέτη-Πιανίστα Χάρη Κανάκη. Περί τεχνών, περί σκέψεων, περί οραμάτων, αλλά και ό,τι αξίζει να θυμόμαστε. "Ζείς, γράφεις, μοιράζεσαι και δίνεις αξία στα ίχνη σου".
Τρίτη, 14 Μαΐου 2013
"To αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού" του Έκτορα Λυγίζου
Είναι η πιο πολυβραβευμένη ελληνική ταινία –εντός κι εκτός των συνόρων– και η καλύτερη που θα δείτε φέτος. Το «Αγόρι» είναι η ιστορία ενός νεαρού άνδρα που σταδιακά καταλήγει χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς τροφή, χωρίς αγάπη, στην Αθήνα του σήμερα, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει, να αναζητήσει όσα του λείπουν, να τραφεί. Είναι ένα μεθυστικό κομμάτι σπουδαίου σινεμά εξαιρετικής ακρίβειας και πυκνότητας, μιας «χορογραφημένης» σωματικής ερμηνείας λαμπρού βάθους, ένα ελλειπτικό δράμα σπάνιας μεταφυσικής μα και σαρκικής αγωνίας, συγκλονιστικής θλίψης και συναισθηματικής έντασης. Είναι μια ταινία απόλυτα επίκαιρη, βαθιά πολιτική, μεταφορική μα και άμεσα ρεαλιστική. Επίκαιρη στις συνθήκες που περιγράφει, μα άχρονη στις ανάγκες που ψηλαφίζει. Είναι ένα φιλμ που σοκάρει σχεδόν με την απλότητά του, μα την ίδια στιγμή απλώνεται σαν τα κλαδιά ενός δέντρου σκιάζοντας το μυαλό, την καρδιά, τη νόησή σου. Το «Αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ταινία που αν της αφεθείς σε καταπίνει. Σε χωνεύει στη βαθιά της θλίψη, στη σκληρή της ποίηση, στην σπαρακτική της ομορφιά, στη μινιμαλιστική της αλήθεια. Και βγαίνοντας από την αίθουσα σε αφήνει διαφορετικό: βαφτισμένο στην τέχνη, μα ικανό να δεις και να καταλάβεις αληθινά, ίσως για πρώτη φορά, την πραγματικότητα του περιβάλλοντος χώρου, των ανθρώπων γύρω σου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μεγάλη διάκριση του συνεργάτη μου κιθαρίστα ΣΠΥΡΟΥ ΣΑΓΙΑ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Θεσσαλονίκης.
Ο καλό φίλος και συνεργάτης μου ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΓΙΑΣ είναι ο νικητής (2018) του διαγωνισμού μεταγραφής – διασκευής στο 5 ο διεθνές φεστιβάλ ...


-
Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη περίμενε όσους βρέθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 30 Σεπτεμβρίου 2017 στο “ Chester Cafe ” στα Βόρεια Προάστι...
-
Όταν νεαροί ηθοποιοί τολμούν και δημιουργούν , υπάρχει ελπίδα… Τρεις ηλικιωμένοι κλόουν σε απόγνωση φτάνουν με τις βαλίτσες τους στον...
-
Η συναυλία της 19 ης Δεκεμβρίου 2017, με έργα για δύο φλάουτα και με γενικό τίτλο «Τ WO MINUTES FOR TWO FLUTES » των εξαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου