Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα και ένα κοινό σε σύγχυση και άγνοια.

Εξαιρετική η αναμετάδοση της συναυλίας της  Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας μας από την ΕΡΤ Κυριακή πρωί (1η Απριλίου 2018), με έργα Νίλσεν και Χολστ και θέμα τους πλανήτες με παράλληλη προβολή videos.

Μόνη παραφωνία για άλλη μια φορά, μέρος του κοινού, που συνεχίζει να χειροκροτά ανάμεσα στα μέρη του ίδιου ανολοκλήρωτου έργου.

Παρατηρώντας αυτή την μικρή λεπτομέρεια, ακόμη και να μην ξέρεις τι ακριβώς και από που είναι αυτό που βλέπεις, σιγουρεύεσαι ότι είναι από την Ελλάδα.

Είχαμε και έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε αλλά δεν το κάνουμε. Οι λόγοι πολλοί και γνωστοί σε όσους ασχολούνται με το χώρο της Τέχνης. Έχω επανειλημμένως γράψει για το αμήχανο κοινό των συναυλιών και του θεάτρου, όπου δεν γνωρίζει ούτε τι βλέπει ή ακούει ούτε πότε πρέπει να χειροκροτήσει, ούτε καν πόση ώρα πρέπει να χειροκροτήσει. Παραπέμπω στις μεταδόσεις του συνδρομητικού Γαλλικού καναλιού MEZZO όπου είναι ένα καλό "σχολείο" για όσους θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό εκτός ελληνικών συνόρων. Δυστυχώς οι συγκρίσεις είναι αποκαρδιωτικές.

Σε αντίστοιχη με την σημερινή μετάδοση συναυλίας της συμφωνικής ορχήστρας της Γαλλίας ή Ολλανδίας ή άλλης χώρας, ακόμη και της μακρινής Βενεζουέλας, το κοινό χειροκροτεί μόνο μετά την ολοκλήρωση των έργων-όσα μέρη και να έχει, όσο πολύπλοκο και αν είναι-και σίγουρα το τελευταίο χειροκρότημα είναι πάρα πολύ ζωηρό και χρονικά παρατεταμένο. Το κοινό γνωρίζει καλά τι θέλει, τι να περιμένει από την ορχήστρα αλλά και πως να δείξει την ευχαρίστηση και τον ενθουσιασμό του.

 Χάρης Κανάκης