Ξέρεις ,Ανθρωπάκο ,πώς θα ένιωθε ,ένας αετός αν κλωσσούσε αυγά κότας; Στην αρχή ο αετός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα τα αναθρέψει γιά να γίνουν αετοί .Αυτά όμως που βγαίνουν απ' τ'αυγό είναι ,φυσικά, μικρά κλωσσόπουλα.
Απελπισμένος ο αετός συνεχίζει να πιστεύει ότι τα κλωσσόπουλα θα γίνουν κάποτε αετοί .
Όμως όχι, στο τέλος δεν γίνονται παρά κότες που κακαρίζπουν.
Όταν ο αετός το καταλαβαίνει ,παλεύει σκληρά γιά να καταπνίξει την επιθυμία του να φάει όλα τα κοτόπουλα καί τις φλύαρες κότες .
Αυτό πού τον συγκρατεί είναι μιά μικρή ελπίδα.Η ελπίδα πως, κάποια μέρα ,μεσ' απ' το πλήθος των ανόητων κοτόπουλων θα ξεπεταχτεί ένα αετόπουλο ,που θα μεγαλώσει ,σαν τον ίδιο ,καί που, πετώντας ψηλά ,θ' αντέξει πέρα μακριά ,ψάχνοντας γιά καινούριους κόσμους ,καινούριες σκέψεις ,καινούριους τρόπους ζωής .
Μόνο αυτή η ελπίδα συγκρατεί το θλιμμένο ,μοναχικό αετό απ' το να φάει όλα τα κοτόπουλακαι τις κότες που κακαρίζουν.
Δε βλέπουν , τα κοτόπουλα κι οι κότες ,πως ζούν σ' ένα ψηλό ,απόκρημνο βουνό ,ψηλά πάνω απ' τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες .
Δεν κοιτάζουν πέρα μακριά ,σαν τον μοναχικό αετό .
Το μόνο που κάνουν είναι να καταπίνουν ότι τους φέρνει ο αετός στη φωλιά .Μαζεύονται κάτω απ' τις δυνατές φτερούγες του ,όταν έξω βρέχει και χιονίζει,αφήνοντας τον αετό να υπομένει τη θύελλα χωρίς καμμιά προστασία .
Ή όταν τα πράγματα γίνονται δυσκολώτερα ,του πετάνε κρυφά μικρές κοφτερές πέτρες για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν.
Όταν ο αετός καταλαβαίνει την κακοήθεια αυτή ,η πρώτη του αντίδραση είναι να τα κατασπαράξει .
Αλλά το σκέφτεται καλύτερα και αρχίζει να τα λυπάται .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου