Η 1η ταινία "της τριλογίας της Αποξένωσης" του Αντονιόνι. Πρέπει να κατατάσσομαι στους ελάχιστους που δεν θεωρούν αυτό το αριστούργημα "θρίλερ"! Έστω κι αν η εξαφάνιση της Άννας παραμένει μυστήριο μέχρι και το τέλος της ταινίας!
Το ταξίδι της αναζήτησης της εξαφανισμένης φίλης σύντομα μετατρέπεται σε προσωπικό ψάξιμο στα άδυτα της ψυχής των δυο συνοδοιπόρων-κεντρικών ηρώων, οι οποίοι παράλληλα ερωτεύονται και βρίσκουν παρηγοριά ο ένας στον άλλο και ο χαμός της Άννας περνάει
... σε δεύτερη μοίρα.
Η ταινία λογοκρίθηκε μετά την προβολή της καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που διαμαρτυρήθηκαν για την υποτιθέμενη ανηθικότητά της. Αυτό έστειλε ξανά τον Αντονιόνι στο δωμάτιο του μοντάζ όπου πετσόκοψε δυο ερωτικές σκηνές ενώ οι κριτικοί κατέταξαν την ταινία στη δεύτερη θέση της λίστας με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ακολουθώντας τον Πολίτη Κέιν (Citizen Kane) του Όρσον Γουέλς.
Αυτές τις μέρες επαναλαμβάνεται η προβολή της, για πολλοστή φορά (ευτυχώς), από το κανάλι ACTION (Αύγουστος 17')
Απολαυστική και η υπέροχη Μόνικα Βίτι, αν και την προτιμώ στο ντουέτο με τον Ντελόν στην δεύτερη ταινία της τριλογίας, την " Έκλειψη" (1962).