«Ραντεβού λοιπόν στους τοίχους» (του Χάρη Κανάκη)

    Γενικά αντιμετωπίζω με χιούμορ και καλή διάθεση ό,τι διαβάζω σ’ αυτό το μέσο (FB) χωρίς να ασχολούμαι ιδιαίτερα στα αχιούμορα και κακόγουστα σχόλια. (Με τους αχιούμορους και τον καθωσπρεπισμό των υποτιθέμενων μεγαλόσχημων θα ασχοληθώ σε άλλη ανάρτηση πιο διεξοδικά…).

    Όμως δεν μπορώ να μην σχολιάσω το φαινόμενο των ημερών από ορισμένους που στην μέση μιας τόσο κρίσιμης φάσης για το μέλλον όλων μας και βλέποντας μια κυβέρνηση που θέτει ως προτεραιότητα την ανθρωπιστική κρίση και έπειτα την ευημερία των αριθμών, σχολιάζουν πικρόχολα και εντελώς άστοχα (για να μην πω τίποτα χειρότερο).

    Πώς να μείνεις απαθείς όταν διαβάζεις σχόλια τύπου «βάστα Γερούν» ή «βάστα Σόιμπλε» αλλά και άλλα πολλά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι εξυπνάκηδες του χυλού που με απαξίωση χαρακτηρίζουν ενός συγκεκριμένου ύφους και αισθητικής αναρτήσεις ως «οι επαναστάτες του FB» κλπ! Σε όλους αυτούς απαντώ τούτο.

 Πριν γράψουμε ζήσαμε! Εισπνεύσαμε τα τελευταίας τεχνολογίας δακρυγόνα και μετρώντας στην πλάτη μας τα υπερσύγχρονα μέσα καταστολής ενός αποκρουστικού και άδικου κράτους που καταστέλλει και φορολογεί βάναυσα, αποφασίσαμε να πούμε με θάρρος τη γνώμη μας και όχι να κρυφτούμε. Επίσης να τους θυμίσω πως πλέον ο κόσμος αλλάζει ΚΑΙ πληκτρολογώντας! (Αραβική Άνοιξη, κινήματα αγανακτισμένων Ευρώπης, Παγκόσμιες κινητοποιήσεις κλπ). Ραντεβού λοιπόν στους τοίχους, και ψυχή βαθιά.

                                                                         

  Νέα Φιλαδέλφεια 20 Φεβ. 15