"Υπάρχει μια γενικευμένη συνωμοσία εναντίον των εραστών επειδή οι άνθρωποι πραγματικά δεν θέλουν να βλέπουν άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Η ποίηση είναι απλώς η απόδειξη ότι υπάρχει ζωή.
Αν η ζωή σου καίγεται καλά, η ποίηση είναι απλώς η στάχτη.
Σε όλη μου τη ζωή με δυνάστευε μια αδυσώπητη κατάθλιψη.
Ποτέ δεν κατάφερα να καταλάβω από πού προερχόταν.
Ποτέ δεν κατάφερα να την αποτινάξω.
Δοκίμασα να απαλλαγώ από αυτήν.
Με ένα καλό κρασί, μια γυναίκα, ένα τραγούδι,
μια θρησκεία, ένα φάρμακο, αλλά δεν τα κατάφερα.
Μεγαλώνοντας αρχίζουν να εξασθενούν τα κύτταρα
του εγκεφάλου που σχετίζονται με το άγχος.
Ίσως αυτό συνέβη.
Με τα χρόνια το σύννεφο άρχισε να διαλύεται.
Μέχρι που χάθηκε.
Δεν είμαι μυθιστοριογράφος.
Δεν είμαι το φως της γενιάς μου.
Δεν είμαι εκπρόσωπος μιας νέας ευαισθησίας.
Τώρα ξέρω τι είμαι.
Είμαι ένας τραγουδοποιός.
Κάθε τραγούδι έχει παράθυρα και πόρτες
και αν θέλεις μπορείς να περάσεις μέσα του.
Κάποτε έλεγαν ότι μαζί με τους δίσκους μου
θα έπρεπε να δίνουν και ξυραφάκια.
Τραγουδάω σοβαρά τραγούδια.
Η σοβαρότητα και όχι η κατάθλιψη είναι
το χαρακτηριστικό της δουλειάς μου.
Δε με θεωρώ απαισιόδοξο.
Ο πεσιμιστής περιμένει τη βροχή.
Εγώ νιώθω ήδη μούσκεμα.
Ήθελα να είμαι χρήσιμος στους άλλους.
Μοναδική μου φιλοδοξία ήταν να κάνω κάτι για να με θυμούνται .
Θα συνόψιζα την καριέρα μου
ως ένα παράδειγμα απίστευτα καλής τύχης.
Αισθάνομαι κερδισμένος από τη ζωή.
Αισθάνομαι ευλογημένος.
Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω από ''Ευχαριστώ''.
Η μεγάλη αλλαγή έρχεται όταν συνειδητοποιείς
πόσο κοντά είσαι στον θάνατο.
Ελπίζω να μην είναι άβολο αυτό που λέω, αλλά
είμαι έτοιμος να πεθάνω.
Νομίζω πως μέχρι εδώ ήταν για μένα".
Λέοναρντ Κοέν (1934 - 2016)
