Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

“Η πίστη του Αϊνστάιν στον Θεό του Σπινόζα”


Όταν ρωτούσαν τον Αϊνστάιν
-Πιστεύετε στον Θεό;
απαντούσε
-Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα.

Ο Ολλανδός φιλόσοφος Μπάρουχ Σπινόζα ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ορθολογιστές του 17ου αιώνα.

Αυτός είναι ο Θεός ή Φύση του Σπινόζα:
«Ο Θεός λέει:
Σταμάτα να προσεύχεσαι και να χτυπιέσαι στο στήθος. Αυτό που θέλω να κάνεις είναι να βγεις έξω στον κόσμο και να χαρείς την ζωή σου. Θέλω να ζεις, να τραγουδάς, να χαίρεσαι και να απολαμβάνεις όλα αυτά που έχω φτιάξει για σένα.
Το σπίτι μου είναι στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις θάλασσες. Εκεί είναι που ζω και εκφράζω την αγάπη μου για εσένα.
Σταμάτα να με θεωρείς υπεύθυνο για την μίζερη ζωή σου. Εγώ ποτέ δεν είπα πως δεν υπήρχε τίποτε κακό σε σένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός ή ότι ο ερωτισμός σου ήταν κάτι κακό. Ο έρωτας είναι ένα δώρο που σου έχω δώσει με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη, την έκσταση, τη χαρά σου. Έτσι μη με κατηγορείς για όλα αυτά που σε έκαναν να πιστεύεις . Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε ένα ηλιοβασίλεμα, στην εξοχή, στο βλέμμα των φίλων σου, στα μάτια του παιδιού σου... δε θα με βρεις σε κανένα βιβλίο.
Πίστεψε με και σταμάτα να με ρωτάς. Θα μου πεις πώς να κάνω την δουλειά μου; Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο. Εγώ δε σε κρίνω, δε σε κριτικάρω, ούτε με ενοχοποιώ, ούτε τιμωρώ. Εγώ είμαι αγνή αγάπη. Σταμάτα να μου ζητάς συγχώρεση, δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσω. Αν εγώ σε έφτιαξα, εγώ σε γέμισα με πάθη, με όρια, με απολαύσεις, με συναισθήματα, με ανάγκες, με ασυνέπειες, με ελεύθερη βούληση. Πώς μπορώ να σε συγχωρήσω εάν ανταποκρίνεσαι σε κάτι που εγώ έβαλα μέσα σου; Πώς μπορώ να σε τιμωρώ επειδή είσαι αυτό που είσαι, εάν εγώ είμαι αυτός που σε έφτιαξα; Πιστεύεις πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα μέρος για να καίω όλα εκείνα τα παιδιά μου που συμπεριφέρονται άσχημα, για την υπόλοιπη αιωνιότητα; Τι είδους Θεός θα το έκανε αυτό;
Ξέχνα οποιουδήποτε τύπου νόμους που σου  δημιουργούν τύψεις μέσα σου. Σεβάσου τους όμοιους σου και μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες για σένα. Το μόνο που σου ζητάω είναι να προσέξεις την ζωή σου, και η εγρήγορση σου να είναι ο οδηγός σου. Αγαπημένε μου, αυτή η ζωή δεν είναι μια δοκιμή, ούτε ένα επίπεδο, ούτε ένα βήμα στον δρόμο, ούτε μια πρόβα, ούτε ένα πρελούδιο προς τον παράδεισο.
Αυτή η ζωή είναι το μόνο που υπάρχει εδώ και τώρα το μοναδικό που έχεις ανάγκη. Είσαι απόλυτα ελεύθερος για να δημιουργήσεις στην ζωή σου έναν παράδεισο ή μια κόλαση. Δεν θα μπορούσα να σου πω αν υπάρχει κάτι άλλο μετά από αυτή την ζωή, αλλά μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή. Ζήσε σαν να μην υπάρχει. Ζήσε την σαν να ήταν η μοναδική σου ευκαιρία να απολαύσεις, να αγαπήσεις, να υπάρξεις.
Έτσι, αν δεν υπάρχει τίποτα, θα έχεις αξιοποιήσει την ευκαιρία που σου έδωσα και αν υπάρχει, θα έχεις ζήσει, θα έχεις απολαύσει, θα έχεις μάθει...
Σταμάτα να πιστεύεις σε μένα. Πιστεύω σημαίνει υποθέτω, φαντάζομαι, μαντεύω. Εγώ δεν θέλω να πιστεύεις σε μένα, θέλω να με νιώθεις σε σένα. Θέλω να με νιώθεις σε σένα όταν φιλάς την αγαπημένη σου, όταν ντύνεις την κορούλα σου, όταν χαϊδεύεις τον σκύλο σου, όταν κάνεις μπάνιο στην θάλασσα. Σταμάτα να με επαινείς. Τι είδους Θεός εγωλάτρης νομίζεις ότι είμαι; Βαριέμαι όταν με επαινούν, με εκνευρίζει όταν μου εκφράζουν ευγνωμοσύνη. Νιώθεις ευγνώμων; Απόδειξε το προσέχοντας εσένα, την υγεία σου, τις σχέσεις σου, τη φύση, τον κόσμο. Νιώθεις ευλογημένος, προικισμένος; Έκφρασε την χαρά σου. Αυτός είναι ο τρόπος να με επαινείς. Σταμάτα να περιπλέκεις τα πράγματα και να επαναλαμβάνεις σαν παπαγάλος αυτά που σου έμαθαν για μένα. Το μόνο σίγουρο είναι πως είσαι εδώ, πως είσαι ζωντανός, πως αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα. Γιατί να ψάχνεις περισσότερα θαύματα; Γιατί τόσες εξηγήσεις;
Μην με ψάχνεις έξω σου, δεν θα με βρεις, ψάξε με μέσα σου... εκεί είμαι...»


Σώμερσετ Μωμ, «Διακοπές στο Παρίσι» βιβλιοπαρουσίαση.

Εξαιρετική αναγνωστική εμπειρία που προτείνω στους βιβλιόφιλους. Στο «Διακοπές στο Παρίσι», ο Μωμ παρακολουθεί τον νεαρό ήρωά του καθώς έρχε...