Μιχάλης Τουρναβίτης: "Ιστορικό ενός Μελλοθάνατου."

 Η ιστορία της πατρίδας μας είναι γεμάτη ένδοξες σελίδες θάρρους αυτοθυσίας και γενναιότητας. Εμείς οι νεώτεροι το μόνο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να μην αφήσουμε τούτες τις σελίδες να κιτρινίσουν ξεχασμένες στο χρονοντούλαπο της λήθης.
   Μια τέτοια περίπτωση είναι και η ιστορία του Μιχάλη Τουρναβίτη, το βιβλίο του οποίου διάβασα τελευταία και με ενθουσίασε με την απλή και άμεση γραφή του, την καταγραφή των γεγονότων μιας πολύπαθης περιόδου για ολόκληρο τον ελληνισμό. Την Γερμανική κατοχή και τις πρώτες προσπάθειες αντίστασης από νέους τότε ανθρώπους, φλογερούς πατριώτες που έθεσαν τη ζωή τους σε κίνδυνο αψηφώντας συλλήψεις, εξευτελισμούς και βασανιστήρια, μα στο τέλος βγήκαν νικητές ύψωσαν το ανάστημά τους και μας καταθέτουν την εμπειρία τους φωτίζοντας το δρόμο μας.
    Το βιβλίο του ογδονταοκτάχρονου σήμερα Μιχάλη Τουρναβίτη έχει όλα εκείνα τα στοιχεία της αυθεντικής ιστορικής λογοτεχνίας, περιγράφοντας με γλαφυρότητα τις δύσκολες οικογενειακές στιγμές της επιβίωσης πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο ήρωας του βιβλίου έδρασε και συνελήφθη όπως και τις λεπτομέρειες του επίμονου βασανισμού του στα κρατητήρια της Γκεστάπο με την τελική απόδραση-λύτρωση του να συμπίπτει χρονικά σχεδόν με την λυτρωτική απελευθέρωση της πρωτεύουσας τον Οκτώβρη του 1944.

    Ο Μιχάλης Τουρναβίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1925, απόφοιτος της Βαρβακείου και Διπλωματούχος Μεταλλειολόγος Μηχανικός αποφοιτήσας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1951. Εργάστηκε ως υπεύθυνος Ερευνητικών Γεωτρητικών εργασιών στα μεταλλεία Λαυρίου και Δομοκού. Από το 1952 έως το 1955 στα μεταλλεία Στρατωνίου Χαλκιδικής. Μετεκπαιδεύτηκε στις Η.Π.Α. τον Οκτώβρη του 1955. Το 1960 ενυμφεύθει την πιανίστα Ειράγδα Χατζοπούλου και απέκτησαν δυό γιούς και μία κόρη. Το 1962 προήχθη σε Διευθυντή στην Γενική Διεύθυνση Μεταλλείων.
    Το έτος 1983 παραιτήθηκε από το Δημόσιο και έκτοτε παρείχε συμβουλευτική βοήθεια στην οργάνωση και λειτουργία των Ωδείων της συζύγου του.
    Κατά τα έτη 1943 και 1944 μετείχε στην Εθνική Αντίσταση συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο από το Γερμανικό Στρατοδικείο στην Αθήνα.

Χάρης Κανάκης