"Είμαι χαρούμενος εξωτερικά, ειδικά ανάμεσα στους δικούς μου ανθρώπους (μετρούν άραγε οι Πολωνοί για δικοί μου)? Αλλά μέσα μου με τρώει κάτι. Κάποιο προαίσθημα, το άγχος, τα όνειρα - ή αϋπνία - μελαγχολία, αδιαφορία - επιθυμία για ζωή, και την επόμενη στιγμή, επιθυμία για θάνατο. Κάποιο είδος της γλυκιάς γαλήνης, ένα είδος μούδιασμα, αφηρημάδα ..."Μακάρι να μπορούσα να αποτινάξω τις σκέψεις που δηλητηριάζουν την ευτυχία μου. Και όμως παίρνω ένα είδος ευχαρίστησης αναδεύοντάς τις. Μερικές φορές δεν μπορώ παρά να βογγώ, να υποφέρω, και να βγάζω την απελπισία μου στο πιάνο!"
Frédéric François Chopin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου