Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Εξόδιος λόγος εις μνήμην Ευαγγελίας Κανάκη (της Αφροδίτης Κανέλλη)



                                                                                        
                                                              Εξόδιος Λόγος  
                               Κοιμητήριο Ν. Φιλαδέλφειας, Δευτέρα  5 /11/2012
                                              εις μνήμην   Ευαγγελίας  Κανάκη.

        Εκπροσωπώντας τους μαθητές πιάνου της δασκάλας, όλων των δεκαετιών απευθύνω τον ύστατον λόγο, έναν λόγο ευχαριστίας. Ευαγγελία  Κανάκη! Η δασκάλα μας  , η δασκαλίτσα μου.
Ο κόσμος της ,η μουσική. Η ζωή της ,η μουσική . Οι μαθητές της ,η χαρά της .
Αγαπούσε τα παιδιά ,ζούσε με τα παιδιά, τρεφόταν από τα παιδιά , γιατί και η ίδια ήταν στο βάθος παιδί.
Γλυκιά μα και αυστηρή, σαν την γλυκόπικρη μυρωδάτη και  καυτερή κανέλα.
Ο λόγος της καθαρός επαινετικός μα και επικριτικός, όταν έπρεπε.
Δεν υπήρχε χώρος για τους τεμπέληδες ! Οι συναυλίες των παιδιών η χαρά της, το καλύτερό της η ετοιμασία, οι πρόβες η μέριμνά της τόσο για το μουσικό μέρος όσο και για την όλη μας εμφάνιση και παρουσία .
 Η δασκάλα ήταν ένα δένδρο καρποφόρο μεγάλο και δυνατό σαν και εκείνα τα γιγάντια δένδρα του παραδείσου.Οι ρίζες της δυνατές ,το θεληματικό της ,η βούλησή της ο κορμός της, στέρεος  και ακλόνητος  να αντέχει τις δυσκολίες, τους ανέμους,  τις καταιγίδες.  Το συναισθηματικό σώμα της,
τα κλαδιά της, η φυλλωσιά της, ο πνευματικός της κόσμος η δημιουργικότητά της, οι καρποί της και ιδιαίτερα ο κατά σάρκα καρπός της, το παιδί της ο Χάρης  της που ακολούθησε τα μουσικά της χνάρια.
Κάτω από την ευσκιόφυλλη  σκιά της εμείς οι μαθητές της  απλώναμε το χέρι και αρπάζαμε τους καρπούς της μύησης της μουσικής και όχι μόνο.
Έφυγε ξαφνικά όμως ανώδυνα ,ανεπαίσχυντα και ειρηνικά όπως το ευχόταν. 
Ένας κύκλος ζωής συμπληρωμένος και  ολοκληρωμένος με την χαρά της νιόφερτης εγγονής  , το καρπό του Χάρη και της Ελένης.
Η δασκάλα σήμερα , τώρα  μπροστά  μας κοιμάταιμετέβη στην αντίπερα όχθη των κεκοιμημένων στον κόσμο της αρμονίας, που εν ζωή εδίδαξε,  στον κόσμο  της μακαριότητας περιμένοντας την ανάστασή της , τον Κύριο.
                          
Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένη δασκάλα μας. Ας είναι ελαφρύ  το χώμα της μάνας Γης της μεγάλης Μητέρας που θα σε σκεπάσει με αγάπη και περίθαλψη. Σ’αγαπούμε δασκάλα, θα μένεις ζωντανή στην σκέψη μας ,στη μνήμη μας και στις προσευχές μας .

                                                      Καλό σου ταξίδι
                                                      Καλό κατευόδιο.
                                                                                          
                                                       Η μαθήτριά σου
                                                    Αφροδίτη Κανέλλη
                                          Mezzo soprano, Φυσιοθεραπεύτρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σώμερσετ Μωμ, «Διακοπές στο Παρίσι» βιβλιοπαρουσίαση.

Εξαιρετική αναγνωστική εμπειρία που προτείνω στους βιβλιόφιλους. Στο «Διακοπές στο Παρίσι», ο Μωμ παρακολουθεί τον νεαρό ήρωά του καθώς έρχε...